Home
Prezentacje
Wspomnienie
Źródła
 
Home
Dokumenty dotyczące Lasek i Gminy Trzcinica (NOWOŚĆ - MAPY)
Oceny: / 53
KiepskiBardzo dobry 
Redaktor: Łukasz Kamiński   
19.06.2011.

 

Dokumenty dotyczące Lasek i Gminy Trzcinica

         Prezentujemy galerię dokumentów dotyczących miejscowości Gminy Trzcinica. Dotychczas zebrane akty, listy i koperty pochodzą z XX wieku, z okresu międzywojennego. Mamy nadzieję, że nasz zbiór będzie się systematycznie powiększać i przyczyniać się do poszerzenia wiedzy o Laskach i naszej gminie. 

Niemiecka mapa z 1940 r. Arkusz nr 4874 – Reinersdorf (Komorzno). Źródło: Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

***

Oskar Eulitz Verlag, Kreis Kempen (Powiat Kępno), Geographischen Institut Paul Baron, Liegnitz 1915 (fragment)

***

Zygmunt Słupski, Mapa Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Pleszew 1910 (fragment)

***

Neue Verkehrskarte der Provinz Posen, Leipzig, Lissa und Posen 1909, skala 1:600 000 (fragment)

***

Liebenow Wilhelm, Karte der Provinz Schlesien als besonderer Abdruck aus der Karte von Mittel-Europa, Hannover 1883, Skala 1:300 000 (fragment)

***

David Gilly, Mapa topograficzna Prus Południowych (13 arkuszy o wymiarach 62 x 82 cm, skala 1:150000; miedzioryt ręcznie kolorowany). Arkusz B3 (B3. Special Karte von Südpreussen: mit Allergrösster Erlaubniss aus der Königlichen grossen topographischen Vermessungs-Karte, unter Mitwürkung des Directors Langner), Berlin 1802 – 1803.  

***

Johann Ignatz von Felbiger, Carte du Diocese de Breslav, avec ses IV. Archidiaconats, subdivises en ses Cereles Archipresbyteriales (Diecezja wrocławska), Norymberga 1751 (fragment)

***

Fragment mapy z 1745 r., autor Haas, Johann Matthias (1684-1742), Ducatus Silesiae Tabula Geographica Prima Inferiorem Eius Partem, seu Novem Principatus, quorum insignia hic adjecta sunt, secundum statum redentissimum complectens : Ad mentem Hasani avtographi majoris legitime delineata et edita curis Homann, Heredum. A. MDCCXXXXV   

***

Weksel z 16 października 1933 r. na kwotę 6000 zł (przednia i odwrotna strona)

[W pieniądzach papierowych i w wekslach na określenie stron stosuje się pojęcia "przednia strona" i "odwrotna strona". Pojęcia "awers" i "rewers" zarezerwowane są dla monet, medali, orderów, odznak i plakietek]

***

Weksel z 14 lutego 1939 r. na kwotę 5000 zł (przednia i odwrotna strona)

Powyższe zdjęcia przedstawiają oryginalne weksle o dużym znaczeniu historycznym. Te dwa dobrze zachowane papiery wartościowe, pierwszy na kwotę 6000 złotych z dnia 16 października 1934 roku i drugi z 14 lutego 1939 r. na kwotę 5000 zł zostały wystawione przez poznańską spółkę akcyjną „Chemiczne Fabryki Dr. Roman May”. Beneficjentem weksla jest Fundacja "Nauka i Praca" im. Rektora Święcickiego, w której imieniu na dokumentach złożył podpis jej kurator - Cyryl Ratajski. Ten dokument to historyczny dowód ogromnego zaangażowania prezydenta Ratajskiego w zachowanie dzieła profesora Heliodora Święcickiego, jakim była Fundacja "Nauka i Praca". Jest to piękny przykład współpracy polityki z biznesem, na dodatek popartej więzami rodzinnymi, wyłącznie dla dobra wyższej idei.

[Więcej na temat Fundacji "Nauka i Praca" przeczytać można w artykule "Majątek Laski w latach 1923 - 1938", znajdującym się w zakładce "Prezentacje"]

          Roman May – chemik, nauczyciel, działacz społeczny, przemysłowiec, urodził się 24 I 1846 w Szamotułach, zmarł 2 kwietnia 1887 r. w Poznaniu. Był synem szamotulskiego dekarza Jana Maya i Zuzanny z domu Werner. W 1858 r. rozpoczął naukę w poznańskim Gimnazjum św. Marii Magdaleny, z którego został wydalony w 1863 r. za udział w powstaniu styczniowym. Maturę zdał w 1869 r. w Głogowie, po czym rozpoczął studia na Uniwersytecie Wrocławskim, które zakończył doktoratem w 1874 r. Przez pewien czas był asystentem znanego biologa Ferdynanda Cohna. W roku szkolnym 1875/1876 uczył chemii w gimnazjum realnym w Poznaniu, jednak zwolniono go za niedomawianie modlitwy w języku niemieckim. Wówczas wyjechał do Saksonii, w okolice Drezna, do fabryki chemicznej. Poznawszy tamtejsze metody wrócił do Poznania i dzięki pomocy finansowej teścia, Antoniego Kratochwila, zbudował dobrze prosperującą fabrykę nawozów fosforowych w podpoznańskiej Starołęce. Produkowała ona między innymi superfosfat, a surowce do jego wytwarzania sprowadzano aż z Tunezji. W późniejszym okresie działalność zakładu została przeniesiona do Lubonia.

Roman May działał również w licznych towarzystwach, wśród których najważniejszym było Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, w którym od 1883 r. pełnił funkcję kierownika zbiorów przyrodniczych, a od 1886r. był sekretarzem Wydziału Przyrodniczego. W ramach PTPN często prowadził bezpłatne wykłady z geologii, chemii i biologii. Poza tym w latach 1882-1884 prowadził kursy gorzelniane przy Wyższej Szkole Rolniczej w Żabikowie. Brał również udział w pracach Towarzystwa Technicznego, Pożyczkowego i Przemysłowego, kierował Wydziałem Technicznym Centralnego Towarzystwa Gospodarczego i wielu innych.

Po śmierci pochowano go na cmentarzu świętomarcińskim w Poznaniu. Podczas II wojny światowej, gdy cmentarz zlikwidowano, jego szczątki przeniesiono do Lubonia, gdzie spoczywa do dziś.

Po śmierci Maya fabrykę przejęła jego żona, Helena, a kilka lat później dołączył do niej inny znany Wielkopolanin - Cyryl Ratajski, który poślubił Stanisławę, córkę Romana i Heleny Mayów. Za rządów Ratajskiego nastąpił rozwój zakładów, które stały się największą organizację gospodarczą przemysłu chemicznego w Polsce. W 1920 roku Towarzystwo Akcyjne, powstałe na bazie firmy Romana Maya, kupiło za 12 milionów marek fabrykę w Luboniu, zaprojektowaną przez znanego niemieckiego architekta - Hansa Poelziga. Uruchomione w 1914 roku zakłady, należały wówczas do najnowocześniejszych fabryk nawozów w Europie, zdolnych produkować 120 tys. ton superfosfatu rocznie. Działalność koncernu przerwał wybuch wojny, a ponowne wznowienie produkcji nastąpiło dopiero po 1945 r., wtedy też zakład został upaństwowiony.

***

Wezwanie do mobilizacji Władysława Jasińskiego z dnia 3 IV 1933 roku

***

Kartka pocztowa majątku Pomiany z 1935 r.

  

***

Koperta firmowa majątku Laski z 1938 r.

***

Akt urodzenia Piotra Grycmana, USC Laski sygn 88 nr 56,
obecnie zbiory Archiwum Państwowego w Kaliszu.

***

Księga Szkoły Królewskiego Katolickiego Gimnazjum Męskiego w Ostrowie Wielkopolskim 1914-1938

  

Rok szkolny 1919/1920, pod numerem 141 uczeń Roman Kurzawa, ur. 3. 09. 1906 r. w Laskach, syn Franciszka, urzednika pocztowego pracującego w Ostrowie.

Pod numerem 113 uczeń Starzyński Marian, ur. 7. 12. 1921 r. w Trzcinicy, syn Franciszka, kolejarza pracującego w Ostrowie Wielkopolskim.

***